Pitanje istorije u Bosni i Hercegovini je pitanje tipa “šta je starije, koka ili jaje”. U silnom “razvlačenju” koke i jajeta, u suštini sve se svodi na mućak, koji nam se često servira.
Posljednji “istorijski mućak” koji nam je serviran je “natezanje” oko toga čiji je kralj Tvrtko I Kotromanić kao i čiji je istorijski spis Čajničko jevanđelje. U ovom, kao i ostalim “natezanjima”, redovno se koriste pozivanja na “slavnu istoriju” kao i nastojanje da se omalovaži, negira i poništi identitet i naslijeđe onog “drugog”, u čemu prednjače političari, iako ni istoričari ne zaostaju za njima. U svemu tome, mitomanija nije strana ni mrska nikome.
“Natezanja” se intenziviraju uoči obilježavanja svečanih i/ili traumatičnih događaja, u zavisnosti od ugla posmatranja, naravno, a uzevši u obzir da Bosni i Hercegovini ne nedostaje svečanosti, odnosno komemoracija, pozivanje na istoriju je gotovo svakodnevno. Inače, potezanje argumenta “slavne istorije” nas je, između ostalog, i dovelo tu gdje jesmo, uz sva zla koje je pozivanje na istoriju donijelo devedesetih godina prošlog vijeka. Daleko od toga da tih nesretnih devedesetih nije bilo glasova razuma, ali od kakofonije “bijesnih pasa”, koji su danonoćno “lajali” o istoriji, nisu se mogli čuti. Svih ovih godina bijesni psi nisu prestajali da laju i reže o istoriji, dok nam se ista ponavljala.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
АПЕЛ: ЗАШТИТИМО КУЛТУРНО-ИСТОРИЈСКО НАСЉЕЂЕ СРБА И ДОСТОЈАНСТВО НАУКЕ
Bosanskohercegovačko naslijeđe ne postoji
Svako može da protestuje u svojoj avliji, ali mi slavimo naš 9. januar
Sarajevo je otvoreno za sve, osim za one koji su ga ubijali
Dok se ne ustanovi čija je zemlja, da li Davidova, carska ili spahijska, ili ničija, sve više ljudi, bili oni Bošnjaci, Srbi, Hrvati ili ostali, napuštaće ovo “istorijsko bespuće”, dok “mudre glave” ne usaglase čije su ovce, a čija je planina.
Gerila.info
