Milorad Dodik i vladajući u Republici Srpskoj svaki dan pomjeraju granicu neprincipijelnosti u traženju legitimiteta za svoje političko djelovanje. Posljednji u nizu neprincipijelnih, možemo slobodno reći autodestruktivnih poteza, jeste čestitka Milorada Dodika upućena Viktoru Orbanu za Nacionalni dan Mađarske.
Čestitajući Viktoru Orbanu 15. mart, Nacionalni dan, kada se obilježava početak revolucije za oslobođenje mađarskog naroda od habzburške vlasti, Dodik je poručio da je “značaj revolucije, koja je započela 15. marta 1848. godine, utoliko veći što je mađarski narod za svoju slobodu stao nasuprot mnogo jačem i brojnijem neprijatelju”, u čemu, kako ističe, prepoznaje sličnost mađarskog i srpskog naroda.
“Želja za slobodom svog, ali i drugih naroda bila je uvijek najviši srpski cilj, za koji su, kao i u vašem slučaju, položeni mnogi životi”, naveo je Dodik u čestitki.
U nastavku ističe da je zahvalan za stavove koje je zauzela Mađarska u pogledu kriza i izazova sa kojima se suočava Evropa i cijeli svijet.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
“Smatramo ih mudrim i odgovornim. Prijateljstvo, podrška i pomoć koju je Mađarska i u ovim teškim vremenima, u nekoliko navrata pružila bez izuzetka svima u BiH, a naročito stanovnicima u Republici Srpskoj, izaziva zahvalnost, divljenje i obavezu da se izuzetni bilateralni odnosi dvije zemlje, naročito prijateljstvo srpskog i mađarskog naroda, dodatno produbljuju i unapređuju, na obostrano zadovoljstvo”, ističe Dodik.
Čestitika sama po sebi, posebno njen drugi dio, u kome se zahvaljuje za saradnju, nije nužno problematična i predstavlja opšte mjesto u svijetu diplomatije. Međutim, kritičan je prvi dio čestitike u kojoj Dodik, da li iz neznanja ili svjesno manipulišući osjećajima Orbana, ali i srpskog naroda, dovodeći u vezu srpski i mađarski narod u revoluciji 1848. godine, zanemaruje činjenicu da su Srbi i Mađari u revolucionarnoj 1848. bili neprijatelji!
Mađarska revolucija 1848. je, inače, bila jedna od revolucija koje su se 1848. godine odigrale u Evropi. Pored opštih obilježja evropskih ustanaka protiv feudalnih vlastodržaca, oslobađanja kmetova i borbe za druga osnovna ljudska prava, ova revolucija je imala prvenstveno karakter mađarske borbe za samostalnost i nezavisnu državu, ističu istoričari Vasilije Krestić (“Srbi i Mađari u revoluciji 1848-1849”, 1983; “Srbi u Ugarskoj 1790-1918”, 2013) i Sima Ćirković (“Srbi među evropskim narodima”, 2004).
U vezi s mađarskom je i “Srpska revolucija 1848-1849.” ili “Srpski narodni pokret 1848-1849.”, s kojom je bila blisko povezana u smislu sukobljavanja srpske i mađarske nacionalne ideje.
Mađarska revolucija je okončana u avgustu 1849. godine porazom mađarskih revolucionara od austrijsko-ruskih snaga. U sukobima sa Mađarima Srbi su imali oko 6000 stradalih, kako navode istoričari. Međutim, činjenica da su Mađari i Srbi u revoluciji 1848. godine bili na suprotstavljenim stranama očigledno je promakla Dodiku, ili ju je namjerno ignorisao, nastojeći pridobiti naklonost Viktora Orbana za svoje političke ciljeve.
Doduše, nije ovo prvi put da se Dodik dodvorava Orbanu pozivajući se na istorijske odnose između Srba i Mađara, zanemarujući činjenicu da ti odnosi najčešće nisu bili prijateljski, kako ih je Dodik htio predstaviti.
U procesu pridobijanja legitimiteta za svoju politiku, Dodik nerijetko traži podršku od pseudodemokrata, kakav je Orban, ne birajući načine i sredstva za to, nerijetko zanemarujući očigledne činjenice i podilazeći nacionalističkim i šovinističkim porivima onih kojima se dodvorava. Ili je, ipak, sve samo stvar realpolitike, na kojoj Dodik toliko često insistira?
Sastanak predsjedavajućeg Predsjedništva BiH sa Viktorom Orbanom – Dodikov triling autokrata
Gerila.info