“Realpolitika” vladajućih u Republici Srpskoj dobija nove obrise. Uz već uobičajeno licemjerje i zanemarivanje činjenica, vlast u Republici Srpskoj uz pomoć sebi potčinjenih medija, u maniru prekaljenih “staljinista”, promjenom narativa nastoje promijeniti istoriju.
Ne tako davno, 2015. godine, tadašnji, a i sadašnji predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik, sa žaljenjem je obavijestio tadašnjeg predsjednika Jermenije Serža Sargsjana da nije u mogućnosti da prisustvuje obilježavanju 100 godina od genocida počinjenog nad Jermenima jer je onemogućen da dođe jer mu Turska nije dozvolila da preleti preko njene teritorije.
Dodik je tom prilikom naveo da način na koji je onemogućen njegov put u Jermeniju samo pojačava saosjećanje i poštovanje prema jermenskom kolektivnom sjećanju na genocid iz 1915. godine.
“Uz žaljenje zbog nemogućnosti da se ovom prilikom poklonim velikim žrtvama Vašeg naroda, izražavam nadu da ću to učiniti prilikom prve posjete Jermeniji. Uvaženi gospodine predsjedniče, molim Vas primite izraze mog dubokog poštovanja”, istakao je Dodik u pismu upućenom jermenskom predsjedniku prije osam godina.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Koliko je blizak jermenskom narodu, Dodik je nastojao da pokaže kada je par dana prije nesuđene posjete Jermeniji Narodnoj skupštini Republike Srpske uputio tekst Deklaracije o priznavanju genocida nad Jermenima od 1915. do 1917. godine, te predložio njeno usvajanje na prvom narednom zasjedanju.
“Srpski narod Republike Srpske, kao slobodarski narod i narod koji je u Prvom svjetskom ratu izgubio trećinu radno sposobnog stanovništva i ogromna prirodna i materijalna bogatstva, solidariše se sa nastojanjima jermenskog naroda i podržava ga u nastojanju da se istorijska nepravda prizna kao genocid za pokolj počinjen nad Jermenima tokom raspada Osmanskog carstva”, saopšteno je iz kabineta predsjednika RS.
Međutim, situacija je danas drugačija. Uzevši u obzir da je u liku predsjednika Azerbejdžana, inače zakletog neprijatelja Jermenije, Dodik stekao “novog najboljeg prijatelja”, okolnosti su se “malo” promijenile i “srpski narod Republike Srpske, kao slobodarski narod” više se ne solidariše sa jermenskim narodom.
Milorad Dodik je, inače, dodvoravajući se predsjedniku Azerbejdžana Ilhamu Alijevu radi finansijske podrške, poručio da se nada da će novonastala situacija, odnosno vojna ofanziva Azerbejdžana na regiju Nagorno Karabah, “otvoriti mogućnost pune integracije ovog regiona i njegovih stanovnika, kao i njihovog daljeg razvoja i napretka”.
Prateći Dodikovu “logičku matricu”, javni emiter, odnosno službeno glasilo vladajućih u Republici Srpskoj, RTRS, napravio je korak više u procesu “realpolitičke promjene okolnosti”. U skladu sa trenutnom situacijom po kojoj su Ilham Alijev i Azerbejdžan “novi najbolji prijatelji” Milorada Dodika, Jermeni više ne smiju biti žrtve, bar ne očigledne.
S tim u vezi, RTRS je prenoseći informaciju da Nagorno Karabah prestaje da postoji od 1. januara 2024. godine, u naslovu posebno naglasio da se radi o nepriznatoj republici.
Promjenom narativa zanemaruje se činjenica da se jedan od Dodikovih prethodnika, kome je sadašnji predsjednik Republike Srpske svojevremeno u čast otvarao studentske domove, u više navrata pozivao na primjer Nagorno Karabaha, nastojeći izvući paralele sa ovom regijom, sve s ciljem pokušaja osiguranja međunarodnog priznanja. U oba slučaja akteri su otišli u istoriju, jedan je završio u zatvoru, a drugi prestaje da postoji.
Nekada pravoslavna braća i stradalnički narod, danas “nepriznati”. Okolnosti se očigledno mijenjaju. Ali ne i licemjerje vladajućih.
Gerila.info