Stevo Grabovac, pisac iz Broda, a koji trenutno živi u Banjaluci, sedamdeseti je dobitnik prestižne NIN-ove nagrade za roman „Poslije zabave“, koji je objavljen prošle godine u izdanju banjalučkog „Imprimatura“.
Ovo je saopšteno u beogradskom hotelu „Moskva“, a odluku o dobitniku donio je žiri u sastavu Milena Đorđijević, Žarka Svirčev, Violeta Stojmenović, Tamara Mitrović i Goran Korunović (predsjednik).
Grabovac je prvi dobitnik ovog prestižnog priznanja iz Republike Srpske, od njenog osnivanja do danas i vjerovatno prvi pisac koji je roman pisao nakon radnog vremena u trgovini.
Grabovac u romanu “Poslije zabave” piše o zaboravljenoj i nestaloj romskoj djeci tokom rata u Bosni i Hercegovini.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Zahvaljujući na časti što je dobio nagradu, rekao je da je „u romanu riječ o otkrivanju zla“, ocijenivši da je to „možda jedan od najvažnijih poteza u čovjekovom životu“.
„Pisao sam o jednom od najtežih zločina koji je prepušten zaboravu. Bila je to moja unutrašnja dilema s kojom sam se borio mnogo prije nego što sam počeo da pišem roman“, naglasio je Grabovac.
U najužem izboru NIN-ove nagrade pored banjalučkog pisca Grabovca bilo je još četiri autora: Vladimir Pištalo: “Pesma o tri sveta” (Agora), Vladan Matijević: “Pakrac” (Laguna), Srđan Srdić: “Autosekcija” (Partizanska knjiga) i Ljubomir Koraćević: “U zemlji Franje Josifa” (Književna opština Vršac).
Na ovogodišnji konkurs za NIN-ovu nagradu pristiglo je 188 romana.
Grabovac je i 2020.godine bio u najužem izboru za Ninovu nagradu za roman godine, najprestižniju književnu nagradu na srpskom jeziku i to svojim prvim romanom „Mulat albino komarac“.
On je tada u intervjuu za Gerilu rekao da mu ljubav prema pisanju vuče, kao i sve, korijene iz djetinjstva.
“Zanimljivo, iz druženja sa jednim dječakom iz kraja, koji je bio sušta suprotnost meni – grubijan, nestašan, energičan, i jedno vrijeme smo bili nerazdvojni. U jednom trenutku on meni otkriva da je napisao jednu pripovjetku, pa sam tako i ja počeo da pišem. Još dublji korijen svega toga leži u stripu, jer sam ja bukvualno naučio da čitam uz „Tarzana“ koji mi je svake srijede kupovao moj pokojni otac“, rekao je Grabovac.
Kako je rekao, cijelog života je čitao i ne može da živi bez knjige, te da mu je Kiš omiljeni piac..
“Meni je jedan od najdražih autora uopšteno Danilo Kiš i to je prvi pisac kojeg sam ja sistematski pročitao i on je jedan od onih koji su mene nadahnuli da pišem, ali mnogo je autora koji me nadahnjuju cijeli život. Zanimljiva stvar je da sam primjera radi Markesov roman “Sto godina samoće” pročitao za jedan dan, ali pratio sam i Kunderu, Bukovskog, u posljednje vrijeme Dovlatova, a posljednih godina mi je veliko otkriće Roberto Bolonjo”
