Decenijska borba za očuvanje 9. januara kao Dana Republike Srpske, osporenog 2015. godine od strane lidera SDA Bakira Izetbegovića i Ustavnog suda BiH, koji ga je ocijenio neustavnim, “pala je u vodu” preko noći, ničim izazvanom odlukom predsjednika Srpske Milorada Dodika da pomenuti praznik “izmjesti” u sredinu februara.
Time se još jednom obistinila teza da Srbi sve ono što sačuvaju u ratu, gube u miru jer je borba za 9. januar unazad skoro deset godina bila gotovo pa ratno stanje. Potez koji bi, da je odluci kumovala opozicija, pomenutu grupu zauvijek zbrisao sa političke scene, u slučaju Dodika, očekivano, to nije slučaj. Nesporno je da je ova odluka zatekla i njegove pristalice, zbog čega su rijetki istupili sa direktnom podrškom pomenutoj promjeni datuma, ali činjenica da nema ni otvorenog negodovanja, konkretnijeg od pisanja statusa na društvenim mrežama, pokazuje da se “šefu” praštaju i ovakve, slobodno možemo napisati, izdaje.
Jer, kako drugačije nazvati odbacivanje 9. januara (priča o Danu nastanka je tu samo da se ova činjenica pokuša prikriti), nakon što pogledamo unazad šta je sve pratilo borbu da se taj datum sačuva.
Da li je referendumom iz 2016. prevareno više od 677 hiljada ljudi?
Odustajenjem od 9. januara Dodik se odrekao datuma koji se koristio kao argument da je Srpska nastala daleko prije Dejtona, ali i 1. marta 1992. i ratnih dešavanja. Odustajanjem od 9. januara Dodik se još jedno u lice nasmijao i svim građanima Srpske koji su 2016. godine izašli na referendum i glasali da Dan RS žele obilježavati devetog dana u godini, a riječ je o 677.721 čovjeku.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Prvi put im je to učinio kada je referendum pretvorio u anketu. Naime, rezultati pomenutog referenduma nikada nisu objavljeni u formi izvještaja u Službenom glasniku Srpske, a odluka Ustavnog suda BiH je ispoštovana na nešto perfidniji način, donošenjem novog Zakona o praznicima RS, koji 9. januar više ne tretira kao krsnu slavu, kako je do bio slučaj.
Odustajanjem od 9. januara Dodik se odrekao i svih onih koji su organizovali referendum o Danu Srpske, prije svega članova komisije na čijem čelu je bio Siniša Karan, današnji ministar unutrašnjih poslova Srpske, a koji su saslušavani u Tužilaštvu BiH i protiv kojih je vođen proces.
Odustajanjem od 9. januara, na kraju, Dodik se odrekao i svojih glasača, kojih i dalje nema malo, a kojima je deset godina govorio kako će 9. januar zauvijek ostati Dan Srpske.
“Nema te sile koja bi me natjerala da se odreknem 9. janara. Odreći se tog dana, jednako je odreći se sebe, svoje istorije, pogaziti sve, prihvatiti da ste spremni da slušate diktat muslimana i stranaca i na taj način mijenjate svoj karakter i obilježje, a to nije moguće”, rekao je Dodik 3. januara ove godine.
Lider SNSD-a očito nema problem da se odrekne “sebe i svoje istorije” i pogazi sve, pa je tako šest mjeseci kasnije, odlučio da se Dan Srpske proslavlja 15. februara i tako u potpunosti ispoštuje odluku Ustavnog suda BiH ali i želje “partnera iz Sarajeva” i međunarodne zajednice, koji nikada nisu osporavali proslavu Dana Srpske, već samo datum, 9. januar.
“Srpska će ubuduće Dan Republike Srpske slaviti 15. februara, a 9. januar kao Dan nastanka”, saopštio je to kao gotovu stvar proteklog vikenda lider SNSD-a, nakon Svesrpskog sabora koji je održan u Beogradu.
Promjena koja je ćutke prihvaćena u vlasti
Ovoj odluci usprotivili su se lideri opozicionih stranaka, dok iz redova vlasti, koja broji čak sedam partija, nije bilo reakcija, što znači da neće biti ni većih problema da se sve realizuje i kroz republički parlament.
“To što predsjednik RS Milorad Dodik, mimo volje naroda iskazane na referendumu, pokušava da se odrekne 9. januara čin je veleizdaje. Žao mi je što je Dodik zloupotrijebio Svesrpski sabor za podmetanje kukavičijih jaja, kako bi trgovao sa strancima, a u strahu od procesa koji se vodi pred Sudom BiH. Republikom Srpskom se ne trguje. Ona nije na prodaju”, naveo je lider SDS-a Milan Miličević.
“Sve simbole postojanosti sa kojima se istinski identifikujemo, najveći izdajnik srpskog naroda i najpoznatiji dezerter Milorad Dodik je predao. Predao je grb Nemanjića, dao je himnu ‘Bože pravde’, a sada kidiše i na 9. januar kao Dan RS”, istakao je predsjednik PDP-a Branislav Borenović.
“Isključivo na njegovo insistiranje ova tema se našla u deklaraciji. Od svih izdaja nacionalnih interesa, ideja o ukidanju 9. januara kao Dana republike je najteža. Koliki je Dodik lažov pokazuje činjenica da se navodno zalaže za mirno razdruživanje, a s druge strane, de fakto, provodi odluku Ustavnog suda BiH o Danu Republike. Ako se razdružuje, čemu ukidanje 9. januara kao Dana Republike”, upitala je predsjednica Narodnog fronta Jelena Trivić.
Vasić: Dodik je prevario Srpsku
Kada je riječ o pripadnicima vladajuće koalicije, reakcije su mahom dolazile od nižerangiranih funkcionera i, uglavnom, se ograničavale na statuse na društvenim mrežama. Nadirektniji, očekivano je bio Rajko Vasić, član Glavnog odbora SNSD-a i nekadašnji generalni sekretar te stranke te ministar u Vladi RS.
“Izdaja Republike Srpske”, “Teške su se borbe vodile za Dan Republike Srpske, poslije rata, da bi sada neka samozvana svedr****jska grupa to nazvala Dan nastanka”, “Narodna skupština Republike Srpske treba da odbije da ratifikuje Rezoluciju Svesrpskog sabora. I tako pokaže da još ima narodne gene u sebi, kao i ona Paljanska, kad je odbila Miloševića i Micotakisa”, “Dodik je u pogledu 9. januara prevario Republiku Srpsku. Uz podršku političkog vođstva – Željke Cvijanović, Radovana Viškovića i Nenada Stevandića”, samo su neki od Vasićevih “tvitova” na temu odricanja od 9. januara.
Jedan od interesantnijih reakcija uslijedila je od strane SDS-ove Aleksandre Pandurević, koja se upitala zašto Dan Srpske Dodik, umjesto 15. februara, nije premjestio na 12. mart, odnosno svoj rođendan.
Nelogična odluka
Politički analitičar Nebojša Tojagić u razgovoru za portal Gerila ističe da je potpuno nejasno zašto bi se Dan Republike Srpske naprasno prestao održavati 9. januara.
“Ako već sedam godina prkosimo odlukama Ustavnog suda BiH koji je Dan Republike Srpske proglasio neustavnim, ako je evidentno da se ovaj praznik masovno slavi ne zbog nekog idealizma i nacionalnog osjećanja, već naprotiv, kao jasan oblik inata i revolta odlukama Ustavnog suda, onda je potpuno nejasno zašto odstupamo od toga? Imamo li pravo, zbog pijeteta prema onima koji su položili živote za Republiku Srpsku, prema onima koji su mladost proveli u rovu, prema udovicama i majkama poginulih reći da imamo klizne termine proslava i obilježavanja? Šta je sljedeće? Hoćemo li godišnjice vidovdanske Kosovske bitke uskoro obilježavati za Đurđevdan ili Mitrovdan? Ne vidim nijedan razlog da rođendan Srpske ne ostane 9. januara. Taj datum odavno nije samo praznik Republike Srpske, već je postao dan nacionalnog ponosa, dan patirotskog revolta zbog nametanja odluka i dan kada smo sa ponosom postavljali zastave”, kaže naš sagovornik.
On vjeruje da bi se 9. januar slavio sa manje žara ili čak nikako da nije bilo odluke Ustavnog suda.
“Sjetimo se samo kako je to izgledalo prije 10 godina. S druge strane, postavlja se pitanje kakve veze Republika Srpska ima sa Danom državnosti Srbije i Danom ustavnosti Srbije? Očito nikakve. Ako je osnovni parametar taj što je tada podignut ustanak protiv Turaka onda se postavlja pitanje zašto ne slavimo ustanak Srba u Dalmaciji protiv Turaka iz 1693. godine koji i jeste bio prvi, a koji je završio protjerivanjem Turaka sa prostora Like i Dalmacije, te Karlovačkim mirovnim ugovorom 1699. godine. Zaista vjerujem da je najlogičnije bilo da svako slavi svoje, a da zajedno slavimo 15. septembra Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave”, zaključio je Tojagić.
Gerila.info
