Savez nezavisnih socijaldemokrata (SNSD) nastavlja sa praksom uspostavljanja “autokratske demokratije”. Ponovo se poteže pitanje “jednoglasja” iz Republike Srpske. Ponovo se postavlja imperativ da političari iz RS koji nastupaju na nivou Bosne i Hercegovine razmišljaju kako zvanične insititucije Republike Srpske nalažu, a uzevši u obzir da insitutcijama RS “gospodari” SNSD, to znači da svi moraju razmišljati kako SNSD nalaže.
Portparol SNSD-a Radovan Kovačević rekao je za RTRS da se srpski predstavnici u Sarajevu trebaju rukovoditi zvaničnim stavom Republike Srpske o svim važnim pitanjima, a prije svega odlukama Narodne skupštine Republike Srpske (NSRS).
Mi na naše predstavnike u Sarajevu gledamo kao na bilo koje u nekoj instituciji u Evropskoj uniji. Svi predstavnici Republike Srpske će se rukovoditi samo zvaničnim stavom Srpske, dakle institucijama, prije svega odlukama Narodne skupštine Republike Srpske.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Ova izjava je problematična iz više aspekata. Prije svega, šta bi se moglo desiti sa “našim predstavnicima u Sarajevu” koji se ne rukovode zvaničnim odlukama NSRS? Da li bi se mogle realizovati najave, ali i prijetnje, vlasti Republike Srpske o mogućnosti da bude propisana zatvorska kazna od tri i više godina za sve koji ne poštuju odluke organa Republike Srpske, o čemu je Gerila već pisala početkom godine.
I tada smo doveli u sumnju namjere vlasti RS i postavili pitanje da li bi izmjene zakona sa predloženom zatvorskom kaznom za one koji ne poštuju odluke organa Republike Srpske imale pravno uporište? Ukoliko bi tako nešto politički prošlo u parlamentu i našlo pravnu osnovu, to bi bio veliki udar na demokratiju.
Usvajanjem izmjena ovog zakona sprovodila bi se (samo)volja parlamentarne većine bez mogućnosti propitivanja i dovođenja u sumnju njihovih odluka. Poništio bi se dugi istorijski proces impersonalizacije vlasti. Umjesto ograničavanja samovolje pojedinaca i grupa, u našem slučaju oličenih u vlasti SNSD-a, ista bi se multiplikovala. Zakon bi služio ne da ukroti neograničenu vlast, nego da spriječi alternativna razmišljanja, drugačije stavove, i naposlijetku opoziciju.
S druge strane, ako u razmatranje uzmemo dio Kovačevićeve izjave u kojoj navodi da vlast u RS na predstavnike iz RS u zajedničkim institucijama BiH gleda kao “na bilo koje u nekoj instituciji u Evropskoj uniji”, to bi značilo, ukoliko pod “nekom institucijom u EU” uzmemo Evropski parlament, da SNSD zagovara jednoglasje i jednoumlje, u ovom slučaju u parlamentu, kao najvišem predstavničkom tijelu i nosiocu zakonodavne vlasti.
Zamislimo samo situaciju da vlasti u npr. Holandiji, Danskoj, Francuskoj ili Belgiji insistiraju da se poslanici u Evropskom parlamentu koji dolaze iz tih zemalja rukovode samo zvaničnim stavovima vlasti u tim zemljama. Da ne iznose svoja mišljenja. Da ne zastupaju drugačije stavove.
Evropski parlament je “kakofonija” različitih mišljenja, shvatanja i pogleda na svijet. Daleko od toga da u tom istom Evropskom parlamentu ne sjede poslanici koji bi, poput “ideološke braće” iz SNSD-a, voljeli da postoji jedan stav, jedno mišljenje, jedna politika, ali upravo pluralizam mišljenja, ideja i stavova od Evrope čini ono što ona jeste – zajednicu različitih, ili kako slogan EU kaže “ujedinjenih u različitosti”.
SNSD bi takođe volio i želio da “srpski predstavnici” u zajedničkim institucijama BiH budu “ujedinjeni”, da se rukovode “zvaničnim stavom Republike Srpske o svim važnim pitanjima, a prije svega odlukama NSRS”, a uzevši u obzir da SNSD “rukovodi” Narodnom skupštinom, to bi značilo da svi budu “pod čizmom” SNSD-a.
Gerila.info