Izbori su iza nas. Iza nas je i predizborna kampanja, možda i najprljavija do sada. Nisu se birala sredstva, ne samo za političku diskreditaciju protivnika, nego i za pokušaje uništavanja života, u čemu su prednjačili mediji bliski vladajućim strukturama u Republici Srpskoj.
Na posebnom udaru “medijske mašinerije SNSD-a” našla se Jelena Trivić, vjerovatno procijenjena kao najveća prijetnja vladajućim. Pored svakodnevnih “otrovnih strelica” upućenih ka Trivićevoj, u čemu su prednjačili portparol SNSD-a Radovan Kovačević, zatim članovi Predsjedništva SNSD-a Staša Košarac i Sanja Vulić, kao i savjetnik srpskog člana Predsjedništva BiH Milan Tegeltija, ali i sam Milorad Dodik, uz „plejadu“ mnogobrojnih „stručnjaka“ i „analitičara“, zabilježeni su i slučajevi dezinformacija s ciljem uništavanja porodičnog života. RTRS je prenosio saopštenja, izjave, komentare vladajućih o Jeleni Trivić, ali i dezinformacije sa anonimnih portala, stavljajući ih u kontekst narativa o “stranim plaćenicima i domaćim izdajnicima”.
Za Jelenu Trivić se moglo čuti da je “agent i puki izvršilac stranih i spoljnih interesa u Republici Srpskoj”, zatim da “ima dil sa Šmitom i njemačkom Ambasadom”, kao i da se “uhvatila u strano kolo”. Takođe, moglo se pročitati i da je “projekat onih kojima smeta državotvorna Republika Srpska”, odnosno da “radi za međunarodni faktor, a protiv interesa Srpske i njenih građana”.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Informacija da je američka administracija dala Jeleni Trivić 10 miliona dolara za kampanju protiv Milorada Dodika klasični je primjer kako funkcioniše matrica diskreditacije političkih protivnika SNSD-a. Prvo neki anonimni portal, u ovom slučaju Glas naroda, objavi “ekskluzivnu” informaciju koja diskriminiše protivnike vladajućih. Onda tu informaciju prenese Srna, pa onda od njih preuzme RTRS, ili čak i direktno prenese sa anonimnog portala. Zatim slijede reakcije, komentari i saopštenja vladajućih koji navedene informacije koriste kao dokaz svojih tvrdnji da su njihovi protivnici, u ovom slučaju Jelena Trivić, “izdajnici i plaćenici”. U tom prenošenju informacija s medija na medij i u silnim reakcijama, fokus više nije na izvoru, koji je u najmanju ruku sumnjiv, nego na samoj informaciji, bez obzira da li je istinita ili ne. Sličnu matricu smo mogli da vidimo i u prethodnim izborinim ciklusima kada su vladajući uz pomoć sebi bliskih medija plasirali priče o rušenju Republike Srpske, zatim o 40 engleskih specijalaca i slično.
Gospodari balkanskog spinovanja: prizivanje haosa u dnevnim novinama Alo
Da “klasične” dezinformacije o “stranim plaćenicima i domaćim izdajnicima” više nisu dovoljne, dokazuju i “ekskluzivni” video snimci ekplicitnog sadržaja i najave njihovog puštanja. Diskreditacija političkih protivnika je prešla na viši nivo. Više nije dovoljno uništiti ih politički. Puštanjem ili čak i samom najavom puštanja tih snimaka, nastoji im se uništiti život.
Granica je odavno pređena. SNSD i njegova “medijska mašinerija” ne prezaju ni od čega kako bi ostali na vlasti. Politička borba je davno izašla izvan okvira fer i poštenog nadmetanja. Laži, insinuacije i podmetanja postali su sastavni dio političke borbe.
Gerila.info
