Danas se u Donjoj Gradini obilježava Dan sjećanja na žrtve ustaškog zločina, odnosno genocida u Drugom svjetskom ratu u koncentracionom logoru Jasenovac i njegovom najvećem stratištu Donjoj Gradini.
Ove godine, zbog pandemije virusa korona, oblježavanju su prisustvovali samo najviši zvaničnici Republike Srpske, kao i predstvanici međunarodne zajednice i ambasadori stranih zemalja u BiH.
“Ne dolazimo da bi se zavjetovali na nove sukobe i ratove, nego na mir”, rekao je Milorad Dodik, član Predsjedništva BiH iz RS.
“Srbija i Republika Srpska su danas zavjet srpskog naroda. Mi ne želimo sukobe, već da budemo uvažavani”, istakao je Dodik na govoru koji je održao u Donjoj Gradini.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Licitiranje sa brojem stradalih u Jasenovcu redovni je folklor predstavnika hrvatskog i sprskog naroda iz Hrvatske, BiH i Srbije, pogotovo uoči godišnjice koja se tiče zločina NDH u Jasenovcu.
Hrvatski predstavnici taj broj minimiziraju i navode 83.145 pojedinačno utvrđenih imena, a u kompleksu logora, prema podacima Spomen područja Jasenovac, živote je ostavilo 47.627 Srba, 16.173 Roma, 13.116 Jevreja i 4.255 Hrvata. Dodatnu kontroverzu odnosa prema stravičnim zločinama kvinsliške NDH, sadašnje vlasti Republike Hrvatske potvrdile su prvo kroz prećutno odobravanje spomen ploče jedanaestorici HOS-ovaca sa pozdravom “za dom spremni”, koja je ipak, ali tek nakon reakcija srpske nacionalne manjine ali i antifašističkih udruženja, predstavnika međunarodne zajednice, ali i liberalnih hrvatskih političara, maknuta na lokaciju u obližnju Novsku. U Hrvatskoj je, ali na žalost i i u ostalim dijelovima bivše Jugoslavije, već dugi niz godina u trendu revizionizam, a samim tim i broj žrtava kvinsliških tvorevina na teritoriji nekadašnje Jugoslavije.
Iako će mnogi osporiti i broj žrtava koje navodi, uslovno rečeno, srpska strana, istina je i da mnogi zločini počinjeni od strane ustaških vlasti nisu ni bili poznati široj javnosti sve do raspada bivše države. Prebilovci, Jadovno, Janj, Garavice i mnoga druga stratišta, uglavnom srpskog naroda, nisu se sistematski istraživala u vrijeme SFRJ i to je možda i najveći grijeh starog sistema, koji će narodima na ovim prostorima u amanet ostaviti vjekovnu podjelu oko broja žrtava.
Stradanje djece u NDH
Posebno je tragično stradanje djece u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj u kojoj je za vrijeme Drugog svjetskog rata od aprila 1941. godine do maja 1945. godine život izgubilo najmanje 74.762 djeteta mlađa od 14 godina, od čega je 60.234 ubijeno (srpske djece 42.791, romske 5.737, muslimanske 5.434, jevrejske 3.710, hrvatske 2.289, a za 237 nije se mogla utvrditi nacionalna pripadnost). Samo u koncentracionom logoru Jasenovac, prema istraživanju Dragoja Lukića, ubijeno je najmanje 19.432 djeteta srpskog, jevrejskog i romskog porijekla.
Zvanični podatak kojim barata Spomen područje “Donja Gradina” je da je Međunarodna komisija za istinu o jasenovačkom sistemu koncentracionih logora zaključila da je u Jasenovcu i Donjoj Gradini ubijeno više od 700.000 Srba, 80.000 Roma i 23.000 Jevreja.
Sistem logora smrti NDH obuhvatao je oko 80 logora, a Donja Gradina je najveće stratište u sistemu koncentracionih logora Jasenovac.
U Memorijalnom kompleksu Jasenovac, koji danas pripada Hrvatskoj, kao žrtve su navedeni samo oni koji su identifikovani, odnosno 83.145 ubijenih.
Na tri nacionalna emitera (HRT u Hrvatskoj, RTS u Srbiji, RTRS na teritoriji BiH) upravo povodom sjećanja na stradale u NDH, a posebno u Jasenovcu, premijerno je prikazan film Dane Budisavljević o Diani Budisavljević. Dijana je do prije nekoliko godina, takođe zbog zataškavanja tadanjih vlasti u SFRJ, bila totalno nepoznata javnosti, da bismo sada saznali da je lično učestvovala u spašavanju više hiljada uglavnom srpske djece iz ralja ustaškog režima.
Prilikom premijere u Banjaluci dala je intervju za naš portal. Posebno je zanimljivo da je u “okršaju” sa dugoočekivanim kontraverznim filmom Antona Vrdoljaka o hrvatskom generalu Anti Gotovini na filmskom festivalu u Puli, film o spašavanju srpske djece za vrijeme NDH odnio apsolutnu pobjedu.
To nam je možda signal da, bar u intelektualnim krugovima, ima volje za pomirenjem među narodima ali i prihvatanjem istorijskih činjenica da su narodi, tačnije kvislinzi među nama, nekada, navodno u ime nacionalnosti i vjere činili zločine poput Jasenovca, Srebrenice, Bratunca, Garavica, Ahmića…
Jasenovac i Donja Gradina opominju kakvo zlo može da se dogodi ukoliko se toleriše zlo, ako od zla samo okrećemo glavu i ako pustimo da drugi odlučuju u naše ime. Neka Diana Budisavljević bude naš svetionik na dan kad se sjećamo jednog od najvećih stratišta na teritoriji Evrope u XX vijeku.
GERILA.info
