Dva medijska nastupa bila su dovoljna da se potvrdi već poznata činjenica da su određeni mediji u Republici Srpskoj “ravnopravniji” od ostalih kada je riječ o odnosu sa predstavnicima vlasti, kao i da ti isti mediji zastupaju interese vlasti i nastupaju kao njihovi advokati. S medijske strane to su “uhodana trojka” RTRS, ATV i Srna, ali s druge strane ovaj put u glavnoj ulozi nisu bili Milorad Dodik, Željka Cvijanović ili Dragan Lukač, kojima nije strano da favorizuju ove medije i samo njima daju ekskluzivne informacije, nego “miljenik” medijske scene Republike Srpske u posljednja dva mjeseca, ministar zdravlja i socijalne zaštite Alen Šeranić.
Prvo je juče (subota, 2. maj) ispred ulaza u zgradu Vlade Republike Srpske održao “mini konferenciju za medije” samo za RTRS, ATV i Srnu povodom objava u medijima da se na UKC RS izmještaju pacijenti sa pojedinih odjela.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Potom je danas (nedjelja, 3. maj) na konferenciji za medije povodom trenutne epidemiološke situacije vješto izbjegao pitanje novinarke N1 Snežane Mitrović zašto su samo neki mediji bili pozvani na konferenciju za medije ispred zgrade Vlade RS, odnosno da li je selektivni odabir medija kojima se saopštavaju informacije bio samo propust koji može narušiti međusobno povjerenje koje je izgrađeno posljednjih mjeseci.
Da situacija bude dodatno “tragikomična” pobrinula se novinarka ATV-a koja je stala u odbranu ministra Šeranića i postavila se kao njegov advokat navodeći da oni nisu dužni zvati ostale medije kada se dogovore za izjave mimo konferencije za medije i da svi to mogu uraditi, što je izazvalo reakcije ostalih novinara prijeteći da preraste u žučnu raspravu. Naravno da novinarka ATV-a nije objasnila kako to da dogovor jednog medija sa ministrom Šeranićem podrazumijeva izjave i za ATV i za RTRS i za Srnu, koji svi, “igrom slučaja”, ne samo da podržavaju vlast nego su se više puta dokazali kao gorljivi zagovornici vladajućih.
Da li svojom voljom, nepažnjom ili po nalogu “sa vrha”, ministar Šeranić je ušao u krug “selektora” poput Dodika, Cvijanovićke ili Dragana Lukača, koji ne samo da favorizuju pojedine medije bliske vladajućim strukturama, nego i samo njima saopštavaju ekskluzivne informacije stvarajući od njih portparole vlasti. Šteta, a bio je na dobrom putu da se uzdigne iznad “partijske sabraće” koji usmjeravaju informacije na “svoj mlin” i bar na trenutak pokaže da stručnost može imati prednost u odnosu na stranačku pripadnost.
