Vjerujem u jednog Boga, Oca, Dodika, Svedržitelja, Tvorca neba i zemlje i svega vidljivog i nevidljivog.
Tako bar misli Predrag Ćeranić, dekan Fakulteta bezbjednosnih nauka Univerziteta u Banjaluci. Bar što se tiče nadležnosti Milorada Dodika.
Naime, u još jednom „odbrambeno-otadžbinskom tekstu“ u kome brani Dodika a napada Davora Dragičevića i grupu „Pravda za Davida“, ne ulazeći u teške optužbe na račun porodice i prijatelja pokojnog Davida Dragičevića, uočili smo da je Predrag Ćeranić pomiješao „babe i žabe nadležnosti“ i predsjedniku Republike Srpske, svjesno ili ne, dao mnogo šira ovlaštenja nego što ih ima.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Ćeranić u svom autorskom tekstu na portalu „Sve o Srpskoj“, između ostalog ističe da „bez pristanka predsjednika Dodika – ne bi bilo ni posebne, tematske sjednice Narodne skupštine na okolnosti smrti Davorovog sina Davida, niti bi bio formiran Anketni odbor sastavljen mahom od opozicionih poslanika“.
Ne znamo šta se dešavalo iza kulisa i ko je vršio pritisak da se održi sjednica. Međutim, ono što je problem u ovom slučaju je Ćeranićeva konstatacija da „bez pristanka predsjednika Dodika ne bi bilo posebne sjednice NSRS“. U tripartitnoj podjeli vlasti na zakonodavnu, izvršnu i sudsku neprihvatljivo je da se, što eksplicitno, što implicitno, privatizuju institucije i jednom pojedincu daju tolika ovlaštenja da može odlučivati o svemu, o čemu je Gerila već pisala. S druge strane, miješanje u nadležnosti koje mu po Ustavu RS ne pripadaju, Miloradu Dodiku nisu strane, o čemu je Gerila takođe pisala.
Što se tiče nadležnosti u vezi sa zasjedanjem posebne sjednice NSRS, Poslovnik Narodne skupštine Republike Srpske u članu 171. kaže da posebnu sjednicu, između ostalih, mogu tražiti 1/3 narodnih poslanika, predsjednik RS i Vlada RS. Dakle, predsjednik Republike Srpske može tražiti ali ne i odlučivati o zasjedanju posebne sjednice. Drugim riječima, Milorad Dodik je mogao tražiti zasjedanje posebne sjednice u vezi sa ubistvom Davida Dragičevića, ali nije mogao dati svoj pristanak da li će se sjednica održati ili ne, kako je to Ćeranić predstavio
Kada je riječ o odnosu između NSRS i predsjednika RS, u članu 279. Poslovnika NSRS stoji da Narodna skupština može tražiti od predsjednika da o pitanjima od opšteg političkog značaja zauzme stavove i o njima obavijesti Narodnu skupštinu. Dakle, opet se nigdje ne spominje bilo kakvo davanje pristanka nego mogućnost zauzimanja stava i obavještavanje Narodne skupštine o tome. Druga je stvar ako Predrag Ćeranić pod stavom misli na pristanak, odnosno odlučivanje da li će se posebna sjednica održati ili ne.
Da je prvi put, možda ne bi bilo većih problema, ali ovakvi primjeri konstantnog i istrajnog podržavanja samovlašća i bahatosti pojedinaca koji obavljaju neke od najodgovornijih funkcija u Republici Srpskoj, predstavljaju, s jedne strane dokaz o političkoj i demokratskoj nezrelosti i neprosvećenosti države i društva, a s druge školski primjer najnižih ljudskih pobuda zarad privilegija koje dodvorništvo može donijeti.
