Veni, vidi, popih “Đedovu rakiju”. Ovako bi se ukratko mogla opisati “prijateljska posjeta” Viktora Orbana Miloradu Dodiku. Iako je Orban predsjednik Vlade Mađarske a Dodik član Predsjedništva Bosne i Hercegovine, oni nisu imali zvaničan susret nego neformalan, takoreći “prijateljski”, što je u drastičnoj suprotnosti na odnos kakav su imali preci ove dvojice “velikih lidera”.
Đed s početka teksta je vjerovatno imao sreće pa je izbjegao likvidaciju mađarskih fašista u Drugom svjetskom ratu, istih onih koje je Dodikov “novi najbolji prijatelj” svojevremeno hvalio.
Orban je prije četiri godine pohvalio mađarskog fašističkog vođu Mikloša Hortija i druge mađarske lidere koje je nazvao „izuzetnim državnicima“ zbog vođenja države nakon raspada Austro-Ugarske monarhije nakon Prvog svjetskog rata.
Horti je, inače, uveo Mađarsku u rat na strani nacističke Njemačke i učestvovao u agresiji na Jugoslaviju. Odgovoran je za mnogobrojne zločine nad civilima u Mađarskoj, dok je u Jugoslaviji proglašen za ratnog zločinca zbog masovnih likvidacija srpskih civila u Vojvodini u po zlu čuvenoj “Novosadskoj raciji”.
Upravo takvog zločinca je Dodikov “novi najbolji prijatelj” hvalio istakavši da je bio “izuzetan državnik”. Međutim, našem “izuzetnom državniku” to očigledno ne smeta dok dočekuje “mađarsku laku konjicu” i slika se sa “izuzetnim državnikom” koji hvali zločinca odgovornog za smrt srpskih civila u Drugom svjetskom ratu. Očigledno da se “nova normalnost” ne odnosi samo na postpandemijski svijet, nego i na kratko pamćenje i licemjerje političara.
Gerila.info