Predsjednik Višeg savjeta sveruske političke partije “Jedinstvena Rusija” Boris Grizlov čestitao je Miloradu Dodiku ponovni izbor na mjesto predsjednika SNSD-a, prenosi novinska agencija Srna.
“Ova pobjeda potvrđuje stabilnost političkog sistema Republike Srpske i čvrst položaj patriotskih snaga orijentisanih prema razvoju svestranih veza sa Rusijom”, istakao je Grizlov u čestitki.
On je naglasio da je Milorad Dodik u Rusiji poznat kao političar koji nepokolebljivo i dosljedno brani načelo vojne neutralnosti Republike Srpske i zalaže se za stabilnost i mir na Balkanu.
“U ime stranke ‘Jedinstvena Rusija’ želim Vam dalje uspjehe u Vašem političkom djelovanju, a svim građanima Republike Srpske mir i prosperitet”, naveo je Grizlov u čestitki Dodiku.
- tekst se nastavlja ispod oglasa-
Ako zanemarimo značaj ove čestitke (postavlja se pitanje kakav je društveni značaj čestitke predsjednika višeg savjeta jedne političke partije?!), odnosno činjenicu da isključivo služi kao politički PR Miloradu Dodiku, što Srna i RTRS revnosno prenose već duži period, može se reći da je ova čestitka kao i sve druge, uobičajena pojava u političkim “ja tebi vojvodo, ti meni serdare” odnosima.
Međutim, za oko nam je zapao dio čestitke u kome Grizlov naglašava da Dodikova pobjeda, odnosno reizbor za predsjednika SNSD-a “potvrđuje stabilnost političkog sistema Republike Srpske”. Izbor predsjednika jedne političke stranke potvrđuje stabilnost političkog sistema jedne zemlje? Posebno kada se “izabere” kandidat kao što je Dodik koji nije imao protivkandidata? Odnosno, kada se “izabere” kandidat kome se niko u partiji nije smio usprotiviti i suprotstaviti?
Postavlja se pitanje da li će Grizlov čestitati Mirku Šaroviću na izboru za predsjednika SDS-a i naglasiti da njegov izbor “potvrđuje stabilnost političkog sistema Republike Srpske”. Ili je samo Milorad Dodik “dostojan” da predvodi Republiku Srpsku? Uzgred rečeno, Dodik trenutno nije u “političkom sistemu Republike Srpske” nego je na čelu “mrske” mu Bosne i Hercegovine.
Očigledno iz Rusije, na političkom planu, ne može doći ništa drugo nego pohvala i čestitke za očuvanje autokratskih tendencija, kojima su u najjačoj političkoj partiji u Rusiji skloni, a kojima se “prvi u Srba preko Drine” divi i za kojima čezne. Jedan narod, jedan vođa, u sveslovenskoj interpretaciji, možda doprinosi (vještačkoj) stabilnosti političkog sistema, ali svakako šteti i urušava demokratičnost države i društva.
Nema sumnje da Dodiku gode ovakve poruke. One samo potvrđuju njegovo shvatanje sopstvenog položaja i uloge u Republici Srpskoj, koja se može kratko opisati – L'état, c'est moi.
Doduše, šta drugo očekivati od aparatčika koji smatraju da je Rusija = Vladimir Putin? Ništa manje nego poistovjećivanje pozicije nosica jedne političke funkcije (i to, u ovom kontekstu, funkcionera političke partije a ne države) sa samom zemljom i njenim političkim sistemom. Republika Srpska = Milorad Dodik. Dok je tako, u ruskim političkim očima, ali i u očima i umovima SNSD aparatčika, to “potvrđuje stabilnost političkog sistema Republike Srpske”.
